آشنایی با پاروکستین | پاروکستین چه کاربردی دارد؟

پاروکستین (Paroxetine) یک داروی ضد افسردگی است که در درمان انواع اختلالات روانی مانند افسردگی، اختلال اضطراب منتشر، حملات پانیک، اختلال اضطراب پس از سانحه، اختلال اضطراب اجتماعی و وسواس در بزرگسالان مورد استفاده قرار می‌گیرد. کاربرد پاروکستین در تقویت و بهبود خلق و خو، خواب، اشتها و سطح انرژی فرد است. همچنین پاروکستین می‌تواند تعداد حملات پانیک، نگرانی‌ها و افکار ناخواسته را کاهش دهد و عادت‌های وسواس گونه مثل شست‌وشو چند باره دست‌ها یا بررسی کردن بیش از حد هر چیز را کاهش دهد.

مطالعات متعددی که توسط پزشکان و محققان پیرامون این دارو صورت گرفته است، موثر بودن پاروکستین در درمان انزال زودرس، اختلال خود زشت انگاری، اختلالات دیسفوریک پیش از قاعدگی، سندروم روده تحریک پذیر و سنکوپ عصب قلب را نشان داده است.

در صورتی که شما به بیماری دیابت مبتلا هستید، به علت تغییرات سطح قند خون بعد از شروع درمان با پاروکستین، پزشک شما توصیه به پایش قند خون در هفته‌های اول درمان می‌کند تا بتواند دوز داروهای دیابت شما را به درستی تنظیم کند.

“سروتونین” یک نوع ماده شیمیایی است که توسط سلول‌های عصبی در مغز تولید و ترشح می‌شود. سروتونین مسئول انتقال پیام‌های عصبی در بدن است. این ماده شیمیایی نقش مهمی در کنترل عملکردهای مغز و روانشناسی انسان دارد و با کاهش سطح سروتونین در مغز، بعضی از بیماری‌ها و اختلالات روانشناختی مانند “افسردگی” و “اضطراب” بروز پیدا می‌کند.

داروی پاروکستین از بازجذب سروتونین از فضای سیناپسی جلوگیری می کند، به همین دليل پاروکستین به عنوان يكی از داروهای استفاده شده در درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی استفاده می‌شود.

استفاده از پاروکستین و سایر داروهای مشابه می‌تواند تعادل شیمیایی مغز را بهبود بخشد و علائم بیماری‌های روانشناختی را کاهش دهد. با افزایش سطح سروتونین، خلل در عملکرد نورون‌ها کاهش می‌یابد و بهبود در حالت‌های افسردگی و اضطراب رخ می‌دهد، البته باید توجه داشت که هر دارو دارای عوارض جانبی مختص به خود است و قبل از استفاده باید با یک پزشک متخصص مشورت شود.

قبل از شروع مصرف داروی پاروکستین ابتدا بروشور داخل جعبه را با دقت مطالعه کنید و تمام سوالات خود از قبیل دوز صحیح پاروکستین و یا نحوه مصرف پاروکستین را از پزشک معالج و یا داروساز بپرسید. در مورد نحوه مصرف و یا ساعت مصرف پاروکستین طبق نظر پزشک از دارو استفاده کنید. معمولا مصرف این دارو همراه با غذا و یا بدون غذا به صورت خوراکی توسط پزشک تجویز می‌شود. البته مصرف پاروکستین به همراه غذا، حالت تهوع ناشی از مصرف این دارو را کاهش می‌دهد.

اگر بعد از مصرف روزانه داروی پاروکستین دچار خواب‌آلودگی شدید حتما با پزشک خود مشورت کنید تا در صورت نیاز دارو را برای مصرف در شب تجویز کند. دوز مورد نیاز پاروکستین به عوامل زیادی مانند وضعیت بیماری، سن و سایر داروهایی که مصرف می‌کنید بستگی دارد به همین دلیل حتما پزشک خود را از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید مطلع سازید تا براساس شرایط بالا و پاسخ‌گویی بدن شما به دارو، میزان دوز مصرفی را مشخص کند.

احتمال دارد در ابتدای درمان پزشک دوز کمی را برای شما تجویز کند تا بدن به عوارض احتمالی دارو عادت کند و به مرور زمان میزان دوز داروی پاروکستین را افزایش دهد.
هرگز بیشتر از دوزی که پزشک تجویز کرده پاروکستین مصرف نکنید. زیرا افزایش دوز در سرعت بهبودی تاثیری ندارد و فقط عوارض را بیشتر می‌کند. همچنین مصرف خودسرانه داروی پاروکستین خطرناک است و حتما زیر نظر پزشک از این دارو استفاده کنید.

توصیه می شود داروی پاروکستین به صورت منظم و در ساعت مشخصی از شبانه روز مصرف شود. شروع اثر پاروکستین گاهی تا چند هفته زمان می‌برد. اگر بعد از این زمان احساس بهبودی نداشتید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

معمولا پس از تکمیل شدن دوره درمان که مدت آن بستگی به نظر پزشک معالج دارد، پزشک تصمیم می‌گیرد که درمان با پاروکستین را متوقف کند. در این حالت پزشک دوز دارو را به تدریج کاهش می‌دهد. این اقدام به منظور جلوگیری از عوارض ترک دارو است.

اگر بعد از مدتی از مصرف پاروکستین احساس بهبود پیدا کردید، دوره درمان را کامل کنید و خودسرانه دارو را قطع نکنید. زیرا امکان وخیم‌تر شدن بیماری شما وجود دارد.

قطع خودسرانه داروی پاروکستین عوارضی مانند نوسانات خلقی، خستگی، اختلال خواب و سر درد را به همراه دارد. پزشک برای قطع کردن داروی پاروکستین(Paroxetine) دوز دارو را به تدریج کاهش می‌دهد.

تعدادی از عوارض احتمالی ترک دارو به شرح زیر است:

• سردرد
• استرس و اضطراب
• اختلال در خواب
• بی‌حسی و گزگز دست و پا
• حالت تهوع
• سرگیجه
• لرزش بی‌اختیار بدن

مانند خیلی از داروهای دیگر، داروی پاروکستین (Paroxetine) نیز دارای عوارضی است که این عوارض بسیار کمتر از فواید مصرف پاروکستین است و بر طبق آمار تعداد افرادی که این عوارض را تجربه کرده‌اند بسیار کم است.

تعدادی از عوارض جانبی پاروکستین به شرح زیر است:

• تاری دید
• خشک شدن دهان
• تهوع و سرگیجه
• خواب‌آلودگی
• اختلال در خواب
• ضعف
• کم اشتهایی
• تعرق بیش از حد
• خمیازه کشیدن زیاد

عوارض جانبی پاروکستین که بسیار نادر است به شرح زیر است:

• تشنج
• اسپاسم عضلانی
• لرزش
• تپش قلب بالا و نامنظم
• بی‌قراری
• کرخت شدن و بی‌حسی
• اختلال در میل و توانایی جنسی
• کبودی و خون‌ریزی آسان
• عدم حفظ تعادل

در صورت بروز هر کدام از عوارض‌ احتمالی داروی پاروکستین موضوع را با پزشک خود مطرح کنید. احتمال دارد با عارضه‌ای روبرو شوید که در لیست ذکر نشده باشد. اگر تجربه عارضه‌ی جدیدی داشتید حتما با پزشک و داروساز مشورت کنید.

سندروم سروتونین و یا مسمومیت سروتونین یکی از عوارض بسیار نادر داروی پاروکستین است. که باعث افزایش میزان سروتونین در بدن می‌شود. تعدادی از داروها باعث بالا رفتن سروتونین در بدن می‌شوند مانند برخی از داروهای ضد افسردگی بازدارنده‌های بازجذب سروتونین.

علائم مسمومیت سروتونین با داروی پاروکستین شامل موارد زیر است و در صورت بروز این عوارض خیلی سریع به فوریت‌های پزشکی مراجعه کنید:
• تپش قلب سریع
• توهم
• عدم تعادل بدن
• سرگیجه شدید
• حالت تهوع شدید
• اسهال و استفراغ مداوم
• گرفتگی عضلات
• تب بالا
• احساس پریشانی و اضطراب

درمان زود انزالی آقایان یکی از کاربردهای قرص پاروکستین است. درمان زود انزالی توسط قرص پاروکستین باید توسط پزشک صورت گیرد. برای نتیجه مثبت درمان زود انزالی آقایان باید دوز صحیح پاروکستین مصرف شود که این میزان دوز باید توسط پزشک تجویز شود. به هیچ عنوان بیشتر از دوز مصرفی پزشک مصرف نکنید زیرا احتمال تشدید عوارض مصرف خودسرانه پاروکستین وجود دارد. نحوه مصرف قرص پاروکستین و تعداد دفعات مصرف را پزشک با توجه به نیاز بدن هر فرد تعیین می‌کند.

قرص پاروکستین باید به صورت کامل بلعیده شود. در نتیجه از خرد کردن قرص پرهیز کنید.
عوارض مصرف داروی پاروکستین برای درمان مشکلات جنسی آقایان بسیار ضعیف است و معمولا پس از گذشت 2 الی 3 هفته برطرف می‌شود. همچنین تاثیر مثبت این قرص در طی مدت 2 الی 3 هفته نشان داده می‌شود.

اگر بعد از مشاهده عوارض قرص پاروکستین، دارو خودسرانه قطع شود احتمال تشدید مشکلات جنسی وجود دارد. در نتیجه اگر عوارض این دارو زیاد بود حتما با پزشک خود مشورت کنید که به مرور زمان مصرف داروی پاروکستین را کم کند و سپس قطع کند.

برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی تاثیر داروی دپاپکس بر روی درمان زود انزالی آقایان مقاله “نقش دپاپکس در درمان اختلالات جنسی آقایان” را در سایت ابیان فارمد مطالعه کنید.

اگر به غیر از پاروکستین به طور مداوم دارو و یا مکمل دیگری را استفاده می‌کنید حتما به پزشک خود نام محصول و دوز مصرفی را اطلاع دهید. مصرف برخی از داروها می‌تواند تداخل دارویی با پاروکستین داشته باشد.

مصرف همزمان پاروکستین با مواد مخدر می تواند باعث افزایش میزان خواب آلودگی، افزایش ضربان قلب و همچنین افزایش عوارض جانبی داروی پاروکستین شود.

خانم‌هایی که قصد بارداری دارند و داروی پاروکستین مصرف می‌کنند برای بارداری حتما باید با روانپزشک خود مشورت کنند.

پاروکستین و شیردهی

بعد از تولد نوزاد اگر کودک شما هیچ مشکلی نداشته باشد مصرف داروی پاروکستین بلامانع است و شیردهی توسط مادری که پاروکستین استفاده می‌کند بلامانع است. میزان کمی از داروی پاروکستین وارد شیر مادر می‌شود و احتمال اینکه نوزاد تحت تاثیر این مقدار از دارو قرار بگیرد بسیار کم است ولی احتمال بروز عوارض در نوزاد نیز وجود دارد.

توصیه می شود در صورت مشاهده خواب آلودگی زیاد، بی حالی، شیر نخوردن و عدم وزن گیری طبیعی نوزاد با پزشک خود در مورد ادامه درمان با پاروکستین مشورت نمایید.

اگر برای درمان افسردگی از روش‌های سنتی و داروهای گیاهی استفاده می‌کنید حتما قبل از شروع مصرف داروی پاروکستین با پزشک خود مشورت نمایید.

دپاپکس یکی از داروهای پاروکستین است که در ایران توسط شرکت دارویی ابیان فارمد تولید شده است. دپاپکس شامل 20 میلی‌گرم پاروکستین هیدروکلراید است. این دارو مانند باقی داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین، سطح سروتونین را در مغز حفظ کرده و برای درمان اختلالات مفید بوده است.

دپاپکس بر روی بیماری‌های زیادی مانند اختلال وسواس اجباری یا OCD، اختلالات اضطراب منتشر، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب پس از سانحه، افسردگی ماژور و حمله‌ی عصبی پانیک یا وحشت‌زدگی تاثیر دارد.

در واقع قرص دپاپکس اضطراب، ترس، افکار ناخواسته و حملات پانیک را کم می‌کند و میل به رفتارهای مکرر وسواسی را کاهش می‌دهد در نتیجه باعث کاهش اختلال در زندگی روزمره می‌شود. یکی از مصارف دپاپکس، درمان زود انزالی آقایان است که توسط پزشکان متخصص تجویز می‌شود.

• به تاریخ تولید و انقضا دارو توجه کنید.
• دارو را در جای خشک و خنک و به دور از نور خورشید و گرما نگه دارید.
• دارو را دور از دسترس کودکان نگه دارید.

.:: منابع :  medlineplus  |  webmd  |  nhs