دپاپکس چیست؟

پاروکستین داروی ضد افسردگی از دسته‌ی مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین است و برای درمان افسردگی ماژور، حمله‌ی عصبی پانیک یا وحشت‌زدگی، اختلال وسواس اجباری یا OCD، اختلالات اضطراب منتشر، فوبیای اجتماعی و اختلال استرس پس از سانحه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

درمان اختلال وسواس جبری

درمان اختلال اضطراب منتشر

موثر در درمان اختلال استرس پس از سانحه

درمان افسردگی ماژور

کنترل حملات عصبی در اختلال پانیک

بهبود اختلال فوبیای اجتماعی

درمان اختلال وسواس جبری

درمان اختلال اضطراب منتشر

موثر در درمان اختلال استرس پس از سانحه

پاروکستین قرص روکشدار خط دار ۲۰ میلی گرمی، داروی ضد افسردگی از دسته‌ی مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین است و برای درمان افسردگی ماژور، حمله‌ی عصبی پانیک یا وحشت‌زدگی، اختلال وسواس اجباری یا OCD، اختلالات اضطراب منتشر، فوبیای اجتماعی و اختلال استرس پس از سانحه استفاده می‌شود.

این دارو می‌تواند خلق و خو، خواب و میزان انرژی و علاقه‌ی شما به زندگی روزمره را بهبود بخشد.
داروی پاروکستین ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات پانیک را کاهش می‌دهد. همچنین می‌تواند انجام کارهای مکرر و وسواس گونه را کنترل نماید. داروی دپاپکس در درمان مشکلاتی مانند عدم اعتماد به نفس، اختلالات مربوط به خواب و غذا خوردن، خستگی، بی‌حالی و احساس درد موثر است.

مکانیسم اثر دپاپکس ابیان فارمد که حاوی ۲۰ میلی‌گرم پاروکستین هیدروکلراید است همانند سایر داروهای مهارکننده بازجذب انتخابی سروتونین (SSRIs) بوده و از طریق عملکرد خود سطح سروتونین را در مغز حفظ کرده و برای درمان این اختلالات مفید است.

انتقال دهنده‌های عصبی (سروتونین، اپی نفرین و نور اپی نفرین) مواد شیمیایی ویژه‌ای هستند که پیام‌های عصبی را بین دو سلول عصبی منتقل می‌کنند؛ چنانچه این انتقال دهنده‌ها به درستی کار نکنند فرآیندهای مختلف در بدن دچار اختلال می‌شوند و به دنبال آن سیستم عصبی در معرض مشکلات قرار می‌گیرد. در این حالت کنترل احساسات تا حدودی و حتی گاهی اوقات خیلی زیاد از اراده ی انسان خارج شده و نحوه‌ی تفکر و عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این شرایط:

»  ممکن است نورون‌ها یک انتقال دهنده‌ی عصبی خاص را به اندازه کافی تولید نکنند.
»  ممکن است یک انتقال دهنده عصبی خاص بیش از حد آزاد شود.
»  گاهی اوقات امکان دارد که انتقال عصبی خاص بیش از حد آزاد شود.
»  همچنین احتمال دارد که انتقال دهنده‌های عصبی خیلی سریع توسط سلول هدف جذب شوند.

گاهی اوقات نیز در اثر فرآیند بیماری یا مکانیسم اثر داروها انتقال دهنده‌های عصبی تحت تأثیر قرار گرفته و می‌تواند تعدادی از عوارض جانبی مختلف را در بدن ایجاد کنند. به طور مثال بیماری‌هایی مانند آلزایمر، صرع و پارکینسون با نقص برخی از انتقال دهنده‌های عصبی مرتبط هستند. به همین دلیل لازم است تا مکانیسم اثر و همچنین مقدار ترشح این ترکیبات توسط داروهایی که بر عملکرد پیام رسان‌های شیمیایی بدن تأثیر می‌گذارند،کنترل شود.

کنترل دوپامین با مواردی مانند درمان اعتیاد، بیماری پارکینسون و اسکیزوفرنی مرتبط است.

حفظ تعادل سروتونین در درمان اختلالات خلقی از جمله افسردگی و اختلال وسواس جبری و… نقش مهمی دارد. تجویز دارویی مانند دپاپکس (Depapax) جهت درمان علائم افسردگی یا اضطراب ضروری است. در طی روند درمان بعضی اوقات از داروها به تنهایی استفاده می‌شود، اما ممکن است در کنار آن سایر روش‌های درمانی از جمله درمان شناختی-رفتاری نیز استفاده شود.

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود در صورت بروز عوارض زیر با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.

در صورت مشاهده هر یک از عوارض زیر ، سریعا به پزشک و یا داروساز خود اطلاع رسانی کنید:

بی قراری، درد قفسه سینه، درد و ضعف عضلانی، تپش قلب ، افت فشارخون وضعیتی، اختلالات تنفسی، حساسیت پوستی، افزایش ضربان قلب ، خونریزی غیر طبیعی، اختلالات حرکتی، کندی حرکات و یا حرکات مکرر غیر ارادی، گرفتگی عضلات، ناتوانی در کنترل و هماهنگ کردن ماهیچه های مورد نیاز جهت صحبت کردن ، کاهش سدیم بدن ، مانیا، گشادی مردمک ، تشنج و سندروم سروتونین.

عوارضی که به مرور از بین می روند و یا اصطلاحا بدن به آنها عادت می کند، اما درصورت تداوم و یا تشدید می بایست با پزشک مطرح شود:

درد شکم، یبوست، کاهش اشتها، گیجی، خواب آلودگی ، خشکی دهان ، نفخ ، سردرد، عفونت ، بی خوابی، تهوع، استفراغ، کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی یا عدم ارگاسم و اختلال در انزال، حالت عصبی، لرزش، اختلال استرس پس از تروما ، اختلالات ادراری مانند تکرر یا احتباس ادراری.

در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده، سریعاً به پزشک و یا مراکز درمانی مراجعه نمایید. علائم احتمالی مسمومیت با این دارو شامل گشادی مردمک چشم، تهوع، لرزش، افزایش ضربان قلب، گیجی، استفراغ، خواب آلودگی، خشکی دهان، برافروختگی صورت، تحریک پذیری می باشد.

 شرایط نگهداری

دارو را دور از نور، رطوبت و همچنین دور از دید و دسترس کودکان قرار دهید. در دمای کم تر از ۳۰ درجه سانتی گراد نگهداری شود.

دارو را از بسته بندی اصلی آن خارج نکنید.

به یاد داشته باشید که مقدار مصرف هر دارو توسط پزشک تعیین خواهد شد، از مصرف خودسرانه دارو بدون نظر پزشک معتمد خودداری فرمایید.

تهران، میدان ونک، خیابان خدامی، پایین‌تر از هتل هما، جنب خیابان ارم، پلاک ۴۲