لیسمیدون (Lismidone)

موثر در درمان تشنج‌های تونیک-کلونیک

موثر در درمان تشنج‌های سایکوموتور

به صورت قرص و سوسپانسیون خوراکی

لیسمیدون دارویی تخصصی از گروه “ضد صرع” است که برای درمان تشنج‌های تونیک-کلونیک، سایکوموتور، تشنج‌های فوکال (جزئی) و همچنین در برخی موارد برای درمان ترمور (لرزش) اساسی به کار می‌رود.

این دارو پس از ورود به بدن به دو متابولیت فعال یعنی فنوباربیتال و فنی‌اتیل‌مالون‌آمید (PEMA) تبدیل می‌شود که هر دو اثر ضدتشنجی دارند. لیسمیدون با تثبیت فعالیت الکتریکی نورون‌ها در مغز و کاهش تحریک‌پذیری سلول‌های عصبی عمل می‌کند. از طریق تقویت اثر مهاری ناقل عصبی گابا (GABA) و کاهش انتقال پیام‌های تحریکی، از بروز تخلیه‌های الکتریکی غیرطبیعی در مغز جلوگیری کرده و به این ترتیب مانع از بروز حملات صرعی می‌شود.

داروی لیسمیدون به‌صورت قرص‌های 250 میلی‌گرمی و سوسپانسیون خوراکی 125mg/5 ml در دسترس است و بسته به وضعیت بیمار، ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با سایر داروهای ضد صرع تجویز شود.

علاوه بر کاربرد در صرع، لیسمیدون یکی از داروهای مؤثر در کنترل لرزش اساسی (Essential Tremor) نیز محسوب می‌شود.

• درمان تشنج‌های تونیک-کلونیک، سایکوموتور، تشنج‌های فوکال (جزئی)
• قابل استفاده در درمان لرزش اساسی (Essential Tremor)
• کمک به بهبود کنترل عصبی و کاهش تحریک‌پذیری نورون‌ها از طریق افزایش اثر مهاری گابا (GABA)
• قابلیت استفاده به‌صورت تک درمانی یا در ترکیب با سایر داروهای ضد صرع جهت اثربخشی بیشتر
• موجود در دو شکل قرص و سوسپانسیون خوراکی

چرا لیسمیدون در درمان موفق است؟

همان‌طور که اشاره شد، لیسمیدون یکی از داروهای مؤثر در درمان صرع و کنترل حملات تشنجی است که پس از ورود به بدن به دو متابولیت فعال یعنی فنوباربیتال و فنی‌اتیل‌مالون‌آمید (PEMA) تبدیل می‌شود. این دو ترکیب با اثرگذاری مستقیم بر فعالیت نورون‌ها در مغز، نقش مهمی در کاهش تحریک‌پذیری عصبی دارند.

لیسمیدون با افزایش اثر مهاری ناقل عصبی گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA)، مانع از انتقال بیش از حد پیام‌های تحریکی بین سلول‌های عصبی می‌شود. این فرآیند به تثبیت فعالیت الکتریکی نورون‌ها کمک کرده و از تخلیه‌های الکتریکی غیرطبیعی که منجر به بروز تشنج می‌شوند، جلوگیری می‌کند.

علاوه بر این، لیسمیدون از طریق کاهش جریان‌های یونی تحریک‌کننده در غشای سلول‌های عصبی، تعادل الکتریکی را در دو سوی غشا حفظ می‌کند. به دنبال این مکانیسم، تحریک‌پذیری نورون‌ها کاهش یافته و فعالیت مغزی به حالت پایدار نزدیک‌تر می‌شود.

در نتیجه، لیسمیدون با داشتن اثر مهاری بر سیستم عصبی مرکزی، تعادل الکتریکی نورون‌ها را بازمی‌گرداند، از بروز حملات صرعی جلوگیری می‌کند و در درمان لرزش اساسی (Essential Tremor) نیز عملکردی قابل توجه دارد.

• در بیماران مبتلا به افسردگی یا دارای تمایل به خودکشی باید با احتیاط استفاده شود.
• در بیماران دارای نارسایی یا اختلال عملکرد کبدی باید با احتیاط مصرف شود.
• در بیماران دارای نارسایی یا اختلال عملکرد کلیوی باید با احتیاط استفاده شود.
• در بیماران دارای بیماری‌های تنفسی باید با احتیاط مصرف شود.
• در بیماران با سابقه اختلال مصرف مواد باید با احتیاط استفاده شود؛ زیرا احتمال بروز وابستگی وجود دارد.
• تحمل دارویی یا وابستگی روانی و جسمی ممکن است در اثر مصرف طولانی‌مدت ایجاد شود.
• داروهای ضدتشنج نباید به‌صورت ناگهانی قطع شوند؛ زیرا ممکن است باعث افزایش دفعات تشنج شود.
• قطع درمان باید به‌صورت تدریجی انجام شود تا خطر افزایش تشنج به حداقل برسد، مگر اینکه دلایل ایمنی نیاز به قطع سریع‌تر داشته باشند.

• مصرف این دارو ممکن است سبب خواب‌آلودگی شود. لذا در طول درمان از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمایید.
• داروی لیسمیدون باعث کاهش اثر قرص های ضدبارداری می شود. در صورت استفاده از قرص های ضدبارداری پزشک خود را مطلع سازید.
• در صورت مشاهده هرگونه واکنش پوستی، فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

برخی از داروها و محصول لیسمیدون ممکن است با یکدیگر تداخل داشته باشند. در خصوص تمامی داروهای مصرفی خود با پزشک معالج مشورت کنید و در صورت مصرف هر یک از داروهای زیر پزشک را مطلع سازید:

• دیگر داروهای درمان صرع و تشنج مانند فنی توئین، کاربامازپین، لاموتریژین و والپروئیک اسید
• آنتی کواگولانت ها مانند وارفارین
• باربیتورات ها و بنزودیازپین های خواب آور مانند فنوباربیتال، کلونازپام و دیازپام
• متادون، اکسی کدون، فنتانیل و استامینوفن
• داروهای آسم مانند تئوفیلین و مونته لوکاست
• آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول و داکسی سایکلین
• هورمون های استروئیدی
• داروهای ضدبارداری خوراکی
• داروهای ضدافسردگی
• داروهای ضدسرطان و سرکوب کننده سیستم ایمنی
• مهارکننده های کربنیک انیدراز مانند استازولامید
• مهارکننده های MAO مثل ایزوکربوکسازید
• فولیک اسید و کلسیم فولینات
• داروهای ضد ویروس مورد استفاده در HIV یا هپاتیت
• داروهای موثر در سیستیک فیبروزیس
• مصرف الکل

• دارو را دور از نور آفتاب و رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد، نگهداری کنید و از یخ زدگی محافظت نمایید.
• دارو را دور از دید و دسترس کودکان نگهداری کنید.
• در خصوص شکل سوسپانسیون دارو مورد زیر را نیز در نظر داشته باشید: پس از باز کردن درب بطری، دارو تا حداکثر 3 ماه قابل استفاده می باشد.