آیا می‌توان از بروز بیماری پارکینسون پیشگیری کرد؟

بیماری پارکینسون از دسته اختلالات عصبی است که منجر به تخریب سلول‌های عصبی در مغز می‌شود. این بیماری تحت تأثیر عوامل ژنتیکی و محیطی بروز پیدا می‌کند و میزان شیوع آن در کشور ایران با سایر کشورها تفاوتی ندارد. این بیماری باعث لرزش در اندام‌ها و ضعف عضلانی می‌شود به طوری که ممکن است بیمار بعد از مدتی مهارت‌های حرکتی خود را از دست بدهد.
بیماری پارکینسون هر فردی را ممکن است در خطر ابتلا قرار دهد اما این بیماری بر طبق تحقیقات صورت گرفته در مردان بیشتر از زنان رخ می‌دهد. افراد برای اولین بار بعد از 60 سالگی به این بیماری مبتلا می‌شوند و حدود 5 تا 10 درصد قبل از 50 سالگی علائم را مشاهده می‌کنند.

بعد از بیماری آلزایمر می‌توان گفت که پارکینسون شایع‌ترین بیماری مخرب سلول‌های عصبی مغز است. انتخاب راهکار درمانی مناسب برای این بیماری بسیار مهم است زیرا این بیماری در دسته بیماری‌های نورولوژیک بوده و فرد مبتلا به مرور زمان توانایی‌های جسمی و روحی خود را از دست می‌دهد و در صورت عدم توجه به درمان بر شدت علائم افزوده می‌شود.

درحال حاضر آزمایشی برای تشخیص موارد غیر ژنتیکی پارکینسون وجود ندارد. پزشکان این بیماری را با توجه به علائم و انجام معاینات عصبی و همچنین سابقه بیماری فرد تشخیص می‌دهند. اگر علائم بیماری از بعد شروع مصرف دارو کاهش یابند نشانه‌ای است که فرد مبتلا به پارکینسون است.

سن

با بالا رفتن سن و گذشتن از میانسالی خطر ابتلا به پارکینسون وجود دارد و با گذشت زمان افزایش می‌یابد. معمولا در سنین 60 به بالا این بیماری را بیشتر تجربه می‌کنند. جوانان به ندرت بیماری پارکینسون را تجربه می کنند. این بیماری معمولاً در اواسط یا اواخر زندگی شروع می‌شود و خطر آن با افزایش سن افزایش می یابد.

وراثت

حدود 15 درصد از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون سابقه خانوادگی این بیماری را دارند و موارد مرتبط با خانواده می تواند ناشی از جهش های ژنتیکی در گروهی از ژن ها باشد . ژنتیک در حدود 10 تا 15 درصد باعث بیماری پارکینسون می‌شود.

اکثر موارد پارکینسون ژنتیکی نیستند. اما افرادی که زود هنگام به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند، احتمال بیشتری دارد که آن را به ارث برده باشند. داشتن سابقه خانوادگی بیماری پارکینسون ممکن است خطر ابتلا به آن را افزایش دهد.

کودکان بیماران پارکینسون 2 برابر بیشتر نسبت به سایر افراد ممکن است به بیماری پارکینسون مبتلا شوند. این بدان معناست که داشتن والدین یا خواهر یا برادر مبتلا به پارکینسون خطر ابتلا به آن را کمی افزایش می دهد. اما در نظر داشته باشید که تنها 2 درصد از مردم جهان به بیماری پارکینسون مبتلا هستند.

جنسیت

طبق تحقیقات صورت گرفته تعداد میزان ابتلا به بیماری پارکینسون در مردان بیشتر از زنان است.

قرار گرفتن در معرض مواد سمی

استفاده مدوام از مواد سمی و آفت کش‌ها ممکن است موجب بروز بیماری پارکینسون در فرد شود.

با توجه به اینکه این بیماری از بیماری‌های سخت درمان محسوب می‌شود، آیا راهی برای پیشگیری از ابتلا به پارکینسون وجود دارد؟ در این بخش از مقاله قصد داریم شما را با راه‌هایی آشنا کنیم تا احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش دهید.

در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد و اینکه چگونه این بیماری در افراد بروز پیدا می‌کند علت دقیق و مشخصی ندارد. بالا رفتن سن یکی از دلایل بروز این بیماری است زیرا التهاب و آسیب‌های سلولی در سنین بالا بیشتر رخ می‌دهد که یکی از فاکتورهای این بیماری همین مسئله است.

با توجه به نکات گفتـــه شـــده مهـــم است کـــه قبل از بروز بیماری و ظاهر شدن علائـــم به پیشگیری از ابتلا بـــه این بیماری بپردازیم. برخی از راه‌های پیشگیری از ابتلا به بیماری پارکینسون عبارتند از:

از آنجایی که بیشتر علل بیماری پارکینسون ناشناخته است، روش های پیشگیری خاصی وجود ندارد. کافئین و چای سبز ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش دهند. علاوه بر این، فعال ماندن و ورزش نیز ممکن است خطر ابتلا را کاهش دهد. محدود کردن لبنیات و گوشت قرمز نیز ممکن است کمک کند.

اورات سرم

مطالعات بالینی نشان داده است که افراد با سطح اورات سرم بالا ممکن است تا 33 درصد کاهش بروز بیماری پارکینسون داشته باشند. اثر محافظتی اورات سرم به ویژه در مردان مشاهده شد. مطالعات برای یافتن ترکیبی برای افزایش سطح اورات با هدف جلوگیری از پیشرفت بیماری پارکینسون ادامه دارد.

رژیم غذایی

در مطالعات صورت گرفته مصرف محصولات لبنی، چربی‌های حیوانی، فیتوکمیکال‌های موجود در سبزیجات و میوه‌ها و رژیم‌های غذایی کم کالری را مورد بررسی قرار داده‌اند. دو مطالعه که در ایالات متحده و ژاپن انجام شد نشان داد که خوردن یک رژیم غذایی مدیترانه‌ای ممکن است با کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون همراه باشد یا ممکن است سن شروع را کاهش دهد.

رژیم‌های غذایی مدیترانه‌ای می‌تواند شامل سبزیجات، غلات کامل، میوه‌ها و حبوبات، ماهی، لبنیات، گوشت و مرغ باشد. مطالعه دیگری نشان داد که مصرف بیشتر فلاونوئیدها (موجود در چای، توت ها، سیب، پرتقال و شراب قرمز) ممکن است یک اثر محافظتی داشته باشد و خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش دهد.

زندگی ارگانیک

کشاورزان و افرادی که در مزارع مشغول به کار هستند بیشتر در معرض ابتلا به پارکینسون قرار دارند زیرا سموم و آفت ‌کش‌ها در بروز بیماری پارکینسون دخیل هستند. طبق تحقیقات صورت گرفته سطح مواد سمی در مغز این افراد بیشتر از سایرین است به همین دلیل اثرات بیشتری بر تخریب سلول‌های عصبی می‌گذارند.

مصرف ویتامین B موجود در میوه و سبزیجات

طبق تحقیقات صورت گرفته بیماران مبتلا به پارکینسون زودرس سطح ویتامین B12 پایینی دارند. مصرف مکمل حاوی ویتامین B12 و مصرف ویتامین B موجود در میوه و سبزیجات می‌تواند از بروز پارکینسون جلوگیری می‌کند. برای نمونه سبزیجاتی که برگ سبز تیره دارند منابع غنی از فولیک اسید هستند. بروکلی، اسفناج، مارچوبه و کلم برگ سرشار از فولیک اسید هستند. همچنین ویتامین B در آووکادو، نخود، لوبیا و عدس یافت می‌شود.

یکی از علائم بیماری پارکینسون التهاب است. اسید چرب امگا 3 اثر ضد التهابی دارد که برای پیشگیری از بیماری پارکینسون بسیار مفید است زیرا از تخریب سلول‌های عصبی جلوگیری می‌کند و مانع از بروز نشانه‌های بیماری پارکینسون می‌شود.

در ماهی ماکرل، سالمون و گردو اسید چرب امگا 3 وجود داشته و منابع خوبی به شمار می‌روند. اسید چرب امگا 3 خواص دیگری نیز دارد که عبارتند از:

• حفظ و تعادل سطح کلسترول
• تقویت سیستم ایمنی بدن
• بهبود سلامت قلب و عروق

مصرف ویتامین D3

ویتامین D نیز یکی از ویتامین‌های موثر در پیشگیری از ابتلا به بیماری پارکینسون است. تحقیقات نشان داده است که 70 درصد افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا شده‌اند سطح ویتامین D بدنشان پایین بوده است. عدم مصرف ویتامین D باعث می‌شود بروز عوارض منفی می‌شود زیرا کلسیم و فسفر به خوبی در بدن جذب نمی‌شوند.

ویتامین D مزایایی دارد که برخی از آنها عبارتند از:

• تقویت سیستم ایمنی بدن
• جذب مواد معدنی مورد نیاز بدن
• بهبود سلامت استخوان ها و پیشگیری از پوکی استخوان
• محافظت از ابتلا به سرطان
• تقویت انرژی و خلق و خو

مصرف چای سبز

ویژگی اصلی و مهم چای سبز خاصیت آنتی اکسیدانی آن است. چای سبز خواصی دارد که عبارتند از:

• بهبود عملکرد مغز
• خاصیت ضد التهابی
• سرشار از مواد مغذی
• افزایش سوخت چربی
• کاهش احتمال ابتلا به سرطان

طبق تحقیقات صورت گرفته چای سبز از شبکه عصبی مغز و سطح دوپامین موجود در مغز به خوبی محافظت می‌کند و مانع از تشدید علائم بیماری پارکینسون می‌شود.

انجام ورزش

ورزش منظم برای تسکین برخی از علائم حرکتی بیماری پارکینسون شناخته شده است، و تحقیقات همچنین نشان داده است که یک سبک زندگی فعال ممکن است اثرات محافظتی داشته باشد. یک مطالعه نشان داد که افرادی که به طور مداوم در سطوح بالا فعالیت بدنی داشتند، 51 درصد کمتر از افرادی که فعالیت بدنی پایینی داشتند، در معرض خطر بیماری پارکینسون بودند. همچنین، شرکت در ورزش های رقابتی قبل از 25 سالگی نیز با بروز کمتر بیماری پارکینسون همراه بود. بعد از اینکه فردی مبتلا به بیماری پارکینسون تشخیص داده شد، ورزش نیز سودمند است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که تمرینات تناوبی با شدت بالا ممکن است موثرتر از دوره‌های طولانی‌تر با شدت متوسط باشد. حتی افرادی که در مراحل پیشرفته بیماری قرار دارند نیز می توانند در این برنامه های با شدت بالا شرکت کنند.

دوری از استرس

همواره در نظر داشته باشید که استرس می‌تواند دلیلی برای بروز التهاب و آسیب به بدن باشد پس استرس و هیجان را از خود دور نگه دارید. برای پیشگیری از ابتلا به بیماری پارکینسون تنها به تغییر سبک زندگی نیاز است.

در صورت مشاهده علائم بیماری پارکینسون در ابتدا استرس را از خود دور کرده و با خانواده خود در میان بگذارید. کار بعدی که باید انجام دهید مراجعه به پزشک متخصص مغز و اعصاب است. ویزیت پزشک به شما کمک خواهد کرد تا نشانه‌ها بررسی شده و در صورت ابتلا روند درمان توسط پزشک شروع شود. انجام ورزش هم برای کنترل این بیماری قطعا موثر خواهد بود.