آشنایی با عوارض بیماری پارکینسون | پارکینسون چه مشکلاتی را به وجود می‌آورد؟

پارکینسون (Parkinson) در مواردی فقط با یک لرزش دست کوچک خود را نشان می‌دهد که تشخیص آن کاری دشوار است و در موارد دیگر علائم خود را سریع و با شدت بیشتر نمایان می‌کند. نوعی از اختلال پیشرونده سیستم عصبی در بدن انسان را پارکینسون گویند که تاثیر فراروانی بر روی حرکت بدن به جای می‌گذارد. برای دانستن علائم بیماری پارکینسون و آشنایی بشتر با این بیماری پیشنهاد می‌کنیم مقاله “بیماری پارکینسون چیست؟” را مطالعه کنید.

همان طور که در چند سطر ابتدایی اشاره شد، نحوه و شدت بروز این بیماری در هر فرد با تفاوت‌هایی همراه است؛ اما علائم مراحل اولیه بیماری پارکینسون بیشتر از آنکه خود را در چهره بیمار نشان دهد به سراغ دست‌ها می‌رود. لرزش کلاسیک آهسته و ریتمیک بیماری پارکینسون که مشخصاً در هنگام استراحت رخ می دهد، معمولاً از یک دست، پا یا ساق پا شروع می شود و در نهایت هر دو طرف بدن را تحت تأثیر قرار می دهد.

در مواردی نیز دیده شده است که پارکینسون در نحوه صحبت کردن صحیح افراد نیز تاثیرگذار است و تکلم بیمار را مورد هدف قرار می‌دهد. آرام آرام صحبت کردن بیمار و مبهم صحبت کردن از علائم شایع بروز پارکینسون است که رفته رفته نیز حادتر و شدیدتر خواهد شد.

این بیماری قابل درمان نیست اما امروزه پارکینسون به لطف پیشرفت علم پزشکی و تهیه داروهای جدید تا میزان قابل توجهی قابل کنترل و بهبود است.

به طور کل علائم و نشانه‌های بروز پارکینسون همان طور که اشاره شد در هر فرد می‌تواند متفاوت باشد اما عمدتا بروز علائم این بیماری به صورت خفیف است. طبق تحقیقاتی که روی بیماران مبتلا به پارکینسون صورت گرفته است، پیدایش علائم پارکینسون در یک طرف از بدن بیشتر شایع بوده و پس از پیشرفت بیماری هر دو طرف بدن درگیر خواهند شد.

حال نگاهی خواهیم داشت به علائم پارکینسون:

لرزش یکی از نشانه‌های پیدایش پارکینسون!

لرزش دست می‌‌توان به عنوان شایع‌‌ترین نشانه‌‌ی بیماری که پیش از تمام علائم دیگر ظهور می‌‌کند نام برد. گرچه همه‌‌ی افراد مبتلا لرزش دست را تجربه نمی‌‌کنند اما این اولین نشانه‌ در اکثر افراد است که شخص و خانواده‌‌اش متوجه آن خواهند شد. حتی در مواردی دیده شده است که بیمار دو انگشت خود را (انگشت سبابه و انگشت شست) را به هم میمالد که به این لرزش در اصطلاح ” لرزش پیل رولینگ” گفته می‌شود.

لازم به ذکر است که نکته‌‌ای مهم با این مفهوم که هر شخصی دچار لرزش دست است، مبتلا به پارکینسون نیست، در این بین وجود دارد.

با پیشرفت بیماری ممکن است لرزش به لب‌‌ها، زبان و یا چانه فرد بیمار نیز سرایت کند. همچنین ممکن است این لرزش به دو سمت بدن وارد شود، اما در اغلب موارد لرزش تنها به یک سمت محدود شده است.

آهسته شدن حرکات بدن و پیدایش پارکینسون

هر چقدر از زمان بروز پارکینسون که بگذرد، این بیماری پیشرفت می‌کند و بدن را بیشتر تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. یکی از مواردی که با گذشت پارکینسون در بدن انسان خود را بیش از پیش نمایان می‌کند، آهسته شدن حرکات بیمار است.

آهسته شدن حرکات بدن که به اصطلاح “برادی کینزی” نیز به آن گفته می‌شود، رفته رفته انجام کارهای ساده و روزمره را نیز با دشواری رو به رو می‌کند. با پیشرفت بیشتر پارکینسون، طول قدم‌های فرد در هنگام پیاده روی و راه رفتن نیز کوتاه‌تر می‌شود و در موارد حادتر جا به جایی و بلند شدن از روی صندلی نیز به امری بسیار دشوار تبدیل خواهد شد.

به طور کل دامنه حرکات اندام‌های بدن با محدودیت و کندی رو به رو خواهد شد، عضلات بدن حالت قبل را از دست می‌دهند و رو به سختی می‌روند. در نمونه‌هایی نیز در حفظ تعادل بیمار مبتلا به پارکینسون مشکلاتی دیده شده است و رفته رفته حفظ تعادل بدن نیز با اختلال همراه می‌شود.

یکی دیگر از اختلالات پیش آمده برای فرد مبتلا به پارکینسون، اختلال در عملکرد صحیح عضلات صورت است، به عنوان مثال لبخند زدن نیز با مشکل رو به رو می‌شود و توانایی تکان دادن عضلات صورت مانند یک چشمک زدن ساده نیز با مشکلات جدی رو به رو می‌شود.

مشکلات گفتاری و تکلم از دیگر عوارض بیماری پارکینسون

مشکل در صحبت کردن و تکلم نیز همانند مشکلات دیگر مطرح شده در بیماری پارکینسون می‌تواند در هر شخص با کندی یا سرعت زیاد ظاهر شود. در برخی از موارد فرد مبتلا به پارکینسون خیلی سریع قدرت تکلم خود را از دست می‌دهد و در برخی موارد دیگر نیز مشاهده شده است، بروز مشکلات تکلم خیلی کند اتفاق افتاده است.

پارکینسون و عدم توانایی نوشتار صحیح

یکی دیگر از مشکلاتی که با پیدایش پارکینسون رخ می‌دهد، مشکل در نوشتار فرد مبتلا است. بیمار مبتلا به پارکینسون دیگر مانند گذشته نمی‌تواند به راحتی با خودکار یادداشت کند و دست خط او در اثر لرزش‌ها و تمرکز ناکافی به هم ریخته است.

مورد دیگری که وجود دارد دست خط کوچکتر است. بیمار مبتلا به پارکینسون به دلیل تغییرات در مغز حرکاتش کوچکتر و با قدرت کمتری نسبت به قبل پیش می‌رود. این می‌تواند منجر به کوچکتر شدن دست‌خط افراد نسبت به قبل شود یا به تدریج در هنگام نوشتن کوچکتر شود.

از آن‌جایی که مرحله تشخیص بیماری پارکینسون مرحله‌ی مهمی است و نحوه تشخیص این بیماری نیز بسیار پیچیده است، توصیه ما بر این است که اگر هر یک از علائم ذکر شده در چند سطر بالایی را در بدن خود احساس کردید، موضوع را با یک پزشک متخصص مغز و اعصاب در میان بگذارید.

دلیل پیدایش بیماری پارکینسون، کاهش سطح دوپامین است. زمانی که سطح دوپامین رو به کاهش برود رفته رفته فعالیت‌های غیرطبیعی مغز انسان نیز شروع می‌شود. نورون‌های (سلولهای عصبی) موجود در مغز انسان رفته رفته با تخریب مواجه می‌شوند و با از بین رفتن این نورون‌ها دیگر خبری از تولید یک نوع پیام رسان شیمیایی در مغز که به آن ” دوپامین” گفته می‌شود، نیست و عملا سطح دوپامین رو به کاهش می‌رود و به همین ترتیب رفته رفته آثار و علائم بیماری پارکینسون در بدن نمایان خواهد شد.

تا به امروز علت اصلی بروز این اختلال که به دنبال آن بیماری پارکینسون پدیدار می‌شود برای پزشکان ناشناخته و سر به مهر باقی مانده است، اما عوامل گوناگونی در بروز بیماری پارکینسون نقش دارند:

نقش ژنتیک در بروز بیماری پارکینسون

یکی از مواردی که پزشکان و محققان در رابطه با بروز بیماری پارکینسون به آن برخوردند نقش ژنتیک و پیدایش جهش‌های ژنی ویژه است. پارکینسون زودرس در بعضی موارد (نه همیشه) ارثی است، و برخی از انواع آن با جهش‌های ژنی خاص مرتبط هستند.

هرچند که این جهش‌های ژنی ویژه، پدیده‌ی نادری هستند و شایع نیستند اما در برخی از موارد دیده شده است که تعداد زیادی از از اعضای خانواده مبتلا به بیماری پارکینسون شده‌اند.

پارکینسون و محرک‌های محیطی

نقش محرک‌های محیطی از قبیل قرار گیری در محیط‌هایی که آلوده به سموم متنوع هستند را نمی‌توان در پیدایش بیماری پارکینسون نادیده گرفت.

اجسام لویی و پارکینسون

آیا نام اجسام لویی را تا به حال شنیده‌اید؟ اجسام لویی طبق ادعای محققان می‌تواند کلید حل معمای پیدایش پارکینسون باشد. درون سلول‌های مغزی مجموعی از مواد خاص قرار دارند در نشانگرهای میکروسکوپی افراد مبتلا به پارکینسون رویت می‌شوند، این مواد خاص را اجسام لویی نامند.

در این قسمت از مقاله قصد داربم تا با عوامل خطر بیماری پارکینسون بیشتر آشنا شویم:

رابطه سن و پارکینسون

طبق تحقیقات به دست آمده، بروز پارکینسون در افراد مسن‌تر بیشتر دیده می‌شود. پارکینسون اغلب با شروع میانسالی و دوره پیری آغاز می‌شود و هرچه سن بالاتر می‌رود، ریسک ابتلا به این بیماری نیز بیشتر می‌شود. رابطه سن و پارکینسون یک رابطه مستقیم است و افزایش سن مساوی است با افزایش ریسک ابتلا به این بیماری، هرچند که در تحقیقات به عمل آمده مشخص شده است که بروز این بیماری در افراد 60 سال به بالا احتمال بیشتری دارد.

رابطه وراثت و پارکینسون

همان طور که در قسمت ژنتیک اشاره داشتیم، وراثت سهم زیادی در احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون دارد. اگر یکی از بستگان نزدیک شما دچار این بیماری شده باشد، احتمال پدید آمدن پارکینسون در بدن شما نیز با افزایش رو به رو است و در آن روی سکه نیز اگر در بستگان نزدیک شما خبری از پیدایش پارکینسون نباشد شانس شما برای رویارویی با این بیماری رو به کاهش می‌رود.

رابطه جنسیت و پارکینسون

شاید جالب باشد بدانید که در تحقیقات به عمل آمده، شانس ابتلای آقایان به پارکینسون، در قیاس با خانم‌ها بیشتر است!